4
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
2258
Okunma
Bu dünyadan, zulme karşı boynunu veren,
Sımavna kadısı oğlu geçti,
asla eğilmeden.
Geçerken de boş geçmedi,
bu topraklara güvendi, tohum ekti.
Şimdilik, yüzeyde iklim uygun değil;
Kalın buzun erimesi gerekecek.
Altıyüz yıl geçse de aradan,
mutlaka günü gelince başaklar göğerecek,
Hiçbir tohum heba edilmedi,
Kökleriyle derine gitti.
Gün gelecek, devran dönecek,
karakışlar bitecek,
cemreler düşecek,
Güneş de gülecek.
Menekşeler açacak mor dağlarda,
kızıl goncalar boy verecek kırlarda.
Yumruklar kavgada kenetlenecek,
Şeyh Bedreddin başak başak gelecek.
Direnci, mücadelesi ve anısı önünde saygı ile eğiliyorum.
Ömer Kıyak
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz