GÜL DEDİM GÜL DERİM (605)

Gül dedim gül derim severim insan.
Böyle dalga geçip üzseler bile.
Gönülden geleni eylerim ihsan.
Yüreğimi biçip yüzseler bile.

Kimsenin dilinin olmam motoru.
Etmem kimse ile keyif kıtırı.
Her sözün olmalı mutlak hatırı.
Yücelere varıp azsalar bile.

Balkon teranesi gülmek hoş mudur.
Bakışlar körelmiş akıl kış mıdır.
Talep edilenler bir alkış mıdır.
Söylenir sözümüz kızsalar bile.

Hiç mi hiç üzülme olmaz mı sizde.
Dilleriniz yanar ateşte közde.
Rabbiyesir bile kalmamış yüzde.
Yemin verip sözü bozsalar bile.

Kalbin kırılması meziyet sanki.
Çalışılan bu hal eziyet sanki.
Aklanılan durum vaziyet sanki.
Hayal kurup yazgı yazsalar bile.

Dilin kemiği yok Zayi Ozan’ım.
Çapraşık durum var onu yazanım.
Söz ilgilisine, sözle sızanım.
Varıp mezarımı kazsalar bile.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ordu, 21/05/2019 Salı
Yayın : 01/07/2019 Ptsi.
www.edebiyatdefteri.com/siir/1240911/

Not : Bu şiirim özel bir hal arzıdır.
Bizzat yaşayıp üzüldüğüm
bir duruma yazdığım şiirimdir.