3
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
742
Okunma

Çocukluk ;
İhmallerin cenderesi
Ana ile babanın sanki yaz boz tahtası.
Kaybolan ümitlerin, diriliş belirtisi,
Anne ile babanın
Hayal dünyalarında, elde edilememiş..
Arzular pırıltısı.
O bir oyun hamuru..
İçimizdeki doktor, aklımdaki mühendis,
Acaba öğretmen mi..
Olmak istediğimiz , mesleğin tek adayı..
Ruhumuzun devamı,..
arzumuzun kölesi..
Nede olsa bir çocuk.
Gücü yok kuvveti yok,
Nereye sürsen gider !
Nede olsa bir insan,
Ağzı yok , dili tutuk
Birde ona mı sorsak ?
Ondada hayaller çok
Peki herkese soru :
Neden tercih hakkı yok ?
Şiir Atila Yalçınkaya
5.0
100% (3)