misal limanım
ve giden gemiler oldu
tamam gemilerim oldu
seni mi kıracağım


sorsan her birinin bahanesi var
tamam gerekçesi olsun
seni mi kıracağım


güya bağlamamışım körü körüne
onlar da gidivermiş
göz göre köre
-de
artık avukatlığını yapmasan diyorum
hem yeter artık
sana mı soracağım


tamam dur bi dur
dilek tutturma bana özre’
hem kabahatin boyu uzar
defolu muhabbette..


misal takvimim ben
ve duvarına asılmışım bi şekilde


en güzel yazım
yaz’ın arka yüzünde..


şimdi bu kısmı biraz açayım diyorum müsaadenle
zira bir kağıt daha gemi olmasın
karanlık gecelerde

nasıl desemmm..

say ki kalbine sevk edilmiş aşkınım senin
sözlerin şurup yazıyor
günde üç öğün


iyi geleceğinden bahsediyor ya
gelsin de bi şekilde
iyi kötü farkmaz diyorum içimden


gelmeyince kontrole gidiyorum
bu defa umut yazıyor kalbin
günde iki doz göz
gece yatmadan önce

malum,

her sabah güneşe uyanmaktan
ağrıyor karanlığım


ve şimdi ellerin sedyem olacak mecburen
umarım kalbin, göğüs hastalıkları katına sevk eder
belli ki ayakta tedavim imkansız


artık sözlerini serum diye mi bağlarsın kalbe giden damar yoluna
ya da kahve mi koyarsın o seruma bilemem

ama bildiğim bir şey var ki ondan çok eminim

yatan hasta servisinde
tapulu aşkınım senin..