Hiçbir şey istemem ben, ne makam ne para, pul!
“Güneşimden çekilin”, gölge etmeyin yeter…
Bu âlemde huzurdan, başka ne ister ki kul?
Huzursuz bir yaşamdan, var mıdır daha beter?

Muhtaç kaldık milletçe, bir dirhemlik huzura!
Bakmadı kimse dönüp, yurtta hal-i hazıra…
Her gün beş kez söyledik, baştaki baş nazıra!
O da ibibik gibi, boş bacalarda öter…

Oynamayın ne olur, azcık erincimizle!
Ellerimizde kumpas, ölçeriz inç/imizle…
Kimsede hal kalmadı, baksan en dinçimizle!
Her gece sırılsıklam, baştan aşağıya ter…

Duble yollar yaptık da, “huzur” sığmadı yola…
Birisi bağırdıkça, döndük hep sağa, sola;
Milletin tasarrufu, gitti rüzgâra, yele!
Sermayesi laf olan, bir gün tükenir, biter…

Öyle muhtacız ki biz, huzurlu bir heceye…
Yıllardır hasret kaldık, tasasız bir geceye!
Baykuş tünedi şimdi, damlardaki, bacaya;
Artık bütün evlerden, kara dumanlar tüter…

Karaman-2019/06

Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

Lütuf değil yapılan şeylerin oncacığı.
Bu millet olmamıştır kimsenin oyuncağı.
Tencerede kalmadı artık kaynayacağı.
Ya düzeltin ve yahut burda bırakın yeter.....................................................................................................mustafa yıldıztekin