KAR NEYLESİN


Herşey de;
Bir bahanen var,
Bitmez sitemin, nazın var.

Nasıl olsa;
Çekecek, enayi var..

Ooo;
Keyif senin,
Anasını satayım.

Ha; varsın, ha yosunu
Ya’sen, ne yapıyorsun. ?

Farkındamısın ?

Ben senden;
Hiç bişey, anlamıyorum.

Sen;
Benden, ne anlıyorsun.?

İşimden;
Mesleğimden,
Neyimden anlıyorsun.?

Yoksa, bedenimden mi ?

Gerçekten..!

Beni;
Tanıya bildin’mi,
Aklınca inandın’mı?

Gerçekten,
İnandın’mı buna.?

Çok’mu; garip,
Benmi garibim,
Çözemedim.

Hayallerin’mi.?...!!
Hayallerin’mi varmış.?

Ne diyorsun, sen..?

Allah;
Muhammed, Ali aşkına,
Ne diyorsun. ?

Hayallerimiz’mi. ?

Ya’ bizim;
Hayalimiz’mi, varmış.?

Ben;
Niye bilmiyorum..!!

Acaba;
Biriylemi, karıştırıyorsun.?

Vay be;
Öyle olsun,
Öyle dedin, ya..!!

Sanki;
Everesten kar koptu,
Çöktü üstüme.

Yıktı beni, yıktı..!!

Kendimi,
Ardahan sandım.

Ankara gibi, üşüyorum..!!

Sanki, umrumda’mı.?

Yıkılmışım;
Üşümüşüm, donmuşum.

Umarsız;
Yaşayanla yaşamak,
Ölümlerin, en acısıymış.

Derlerdi’de;
İnanmazdım,
Güler geçerdim.

Öyleymiş, öyle. ..!

Sen, neymişsin.?,
Sen neymişsin be. ..!

Kar neylesin ?,
Kader böyleymiş, kader..!!

ARŞİV :
profil.edebiyatdefteri.com/komsukalp/

Bilent Atalay
15/06/2019
Bursa