Madem ki Bursa’ ya yolumuz düştü Merhum Ahmet Hamdi Tanpınar’ı anmamak olmazdı. Rahmet ve ihtiramla:

Bursa’da zamanın rengi ahengi
Tanpınar’la bulmuş kıvamını tam
Billur avizenin su mudur dengi
Lütfetse zaman da elinden tutsam

Çinilerden çıksa ilahi tını
Hilalle lalenin aksi öpüşse
Yeşilin emsalsiz saltanatını
Tanpınar uyanıp tekrar not düşse

Kanat seslerinin şakırtısından
İlham alıverse naçar kalemim
Söz dersem dalların hışırtısından
Sükût ile yunsa cümle elemim

Su içsem zamanın altın tasından
Çınar gölgesinde ruhum dinlense
Bahsetsem sükûtun son noktasından
Çınar yaprakları beni dinlese

Camiileri gezsem inceden ince
Bir mihrap önünde boynum bükülse
İkliminde yol bulsam da sevince
Gökten rahmet sağnak sağnak dökülse

En ince sızıyı devşirse kalem
Emir Sultan bize selam gönderse
Şahit olsa ana minare alem
Katılsak sessizce uhrevi derse

Bir cami avlusu mihmandar olsa
Kadim zamanlardan gelse konuklar
Yerle gök arası melekle dolsa
Kutsansa yapılan son yolculuklar

Billurdan zamanın kanadı gümüş
Bursa’da takvimler gösterir neyi
Tabirlere sığmaz kurduğumuz düş
Efsane neyzenler üflese ney’i

Aslında Tanpınar söylemiş sözü
Gökkubbe altında asılı durur
Hülasası ahir sanatın özü
Bir had bilmez çıkar sürer savurur...

Şehirler arası otobüs 11 Haziran 2019 İbrahim Kilik (İnşallah sabah uygun bir fotoğraf eklenecek)
Bu haddini bilmez bendeniz oluyor Efendim!