(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Bilge Kişi; Çok çok güzel bir şiir, okuyanı etkileyici ve dokunaklı olmuş… Şiir sev, Şiir oku, Şiir yaz... ..................................... Saygı ve selamlar..
yazar Selçuk Altun'un bir söyleşide anlattıklarını anımsadım başlığı görünce “Oyunun iki ana karakteri Estragon ve Vladimir, Godot nam bir kişiyi beklemekte ve o gelmeden oyun biterken, oyuncuların sıkıntısı izleyicileri de sarmaktadır. Oyunun akışından çok finaliyle ilgilenenler; Godot neden gelmedi; o var mıydı; bir sonraki oyunda mı gelecekti sorularının yanıtını merak ettiler” diyor ve Samuel Beckett’ın bu konuya açıklık getirmediğinin altını çiziyor. Altun, 2006 yılında Beckett’la ilgili “Beckett Remembering, Remembering Beckett” adlı kitabı okuduğunu ve bu yapıtta Beckett’ın konuyla ilgili olarak bir aktöre “Her şey bir symbiosis’ten ibaret” cümlesi üzerine düşünmeye başladığını anlatıyor: “Bir biyolojik terim olan symbiosis aynı ortamda buluşan iki değişik organizmanın birbirinden etkilenmesi anlamına geliyordu. Aklıma birden; buyurgan bir filozof ve traji-komikleşme arasında gelgitler yapan Estragon ve Vladimir nam karakterler geldi. Godot’yu çözmüştüm; o God (Tanrı) ile Idiot (Budala) sözcüğünün son iki harfinin birleşmesiydi. Bu ipucunun üstüne bir de Estragon’un takma adıyla (Gogo) ile Vladimir’inkilerini (Didi) ekledim. Orada da Godot’ya yakın bir sufle vardı. Evet, Godot’un gelmesine gerek yoktu; o zaten sahnedeydi. İki arkadaş bir absurd oyuna yakışır şekilde aralarında şakalaşıyor, izleyiciye tuzak kuruyorlardı; Godot onlardı!”
aslında absürdün deneysel varoluşu hani Beckett'in Devam edemem, devam edeceğim ikileminin tekliğe inmesi ya da Dünyadasın, işte bunun tedavisi yok kabullenişi yarayı sevmek gibi biraz da hem yarayı hem açanı perdeyi Beckett kapatsın o zaman:) Ertelenmiş umutlardır perişan eden insanı. umutlarınızı ertelememeniz dileğimle sevgiler
Kendini tekrar ederken farkında olmanın imkanı yok. Neye baksak biziz,gördüğümüz tekrarlar yanıltmasa aslında çokta yaşanılası olabilirdi sahne. Kolayı seçerken kısa yoldan ulaşmış gibi ereğe,erdim sanıyor. Sonra yine tahammülsüz başka bir "godot" suflesi üfürülüyor kulağa. Döngü üzerine döngü. Ve final anlamlanmadan ve katamadan; perde...
aslında absürdün deneysel varoluşu hani Beckett'in Devam edemem, devam edeceğim ikileminin tekliğe inmesi ya da Dünyadasın, işte bunun tedavisi yok kabullenişi yarayı sevmek gibi biraz da hem yarayı hem açanı perdeyi Beckett kapatsın o zaman:) Ertelenmiş umutlardır perişan eden insanı. umutlarınızı ertelememeniz dileğimle sevgiler
Kendini tekrar ederken farkında olmanın imkanı yok. Neye baksak biziz,gördüğümüz tekrarlar yanıltmasa aslında çokta yaşanılası olabilirdi sahne. Kolayı seçerken kısa yoldan ulaşmış gibi ereğe,erdim sanıyor. Sonra yine tahammülsüz başka bir "godot" suflesi üfürülüyor kulağa. Döngü üzerine döngü. Ve final anlamlanmadan ve katamadan; perde...
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
