1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
761
Okunma
Şimdi kuş cıvıltılarında ağlamak olmaz
Betonerme değil mutluluğum çok şükür
Akitler öldürmezmiş aşkı
Varsa yoksa, insan etmeliymiş şükür
Mezarlıklardan kaçıyorum
İçimde kuşlar kelebekler kıpırdıyor
Doğa analığıyla rahmimde...
Söz veriyorum yeni baştan söz alıyorum
Naif yüreğine ağırlık etmeden başımı koyuyorum yarimin.
Kapıları kapattım, rüzgar uğultusunu duymuyorum
Korkuyorum martılardan, kargalardan
Acımasızca hatırlamaktan korkuyorum
Bir cellatın vicdan ikilemiyle yaşamaktan yoruldum
Biraz sükunet çok mu
Tövbekarın iç huzurunu diliyorum
Bir çıngırak sesine karışıp gidecek...
5.0
100% (9)
Cevap Yaz