Ayrılığının
Ve çaresizliğin sıcakları
Volkan gibi kavurunca
V/akitlerden bir vakit
Çokça ansızın
Bir de her vakit
Yakıyor çıra gibi
Yakıyor umarsız
Bu can çekişme bende ki
Hem ahmakça
Hep zamansız.!
Aşk la, özveriyle
Kadim emekle tohumlamadım mı
Hep
Hayat ekili topraklarımı
Niye hep yeşermeden
Çatlayıp kuruyor yüreğim..
Ben öldüm mü yoksa;
Her ne kadar hissedip,
Düşünüyorsam da
Şaşmamak elde değil,
Nasıl yaşıyorum hala?
Benim değil de
Çiçeklerin nabzı
Arıların tansiyonu mu düştü
Umu yu mu kaldırdılar yoğun bakıma?
Hadi be;
Benim işte
Benim ulan ben
Bir ölü formatında
Gözlerim kapıda
Kulağım kirişte
Nicedir hasretim sana
Giderek büyüyen özlemin
Sıtma nöbeti gibi
Zanğır zanğır titretiyor hâlâ
Ruhum,
Ahhh zavallı ruhum
Komada
Acı kinin, beş para etmez,
Çok acil;
Güz’den kalma terini
Ve yüreğime sardığım
O ipek tenini
Yüz on iki vasıtasıyla
Güvercin kanadında
Akşam esintisinde
Acilen gönder bana
Taksınlar damardan koluma
Gözlerinin yeşilini
İris iris
Damla damla
Karışıp kanıma
Panzehirim ol
Can çekişen canıma
Yoksa;
Gidecek bu garip
Pisi pisine
Terk-i hayat ederek
Bok yoluna,
Öyle beter
Öyle hasret kalmışım ki
Leyla/k kokuna...

05:Haziran:2019