hava lodosuna iyiden ısındı
koltuk altlarımız yaralı kaplanların nefesinde
ısırdık ısırdık ayrıksı otlar yine büyüyor
ingiliz çimeni bakışlım gececil ilgiler bizim
kara yeşil sev sırtım yenilginin toprağı
kahveli gözlerimi



sabah dediklerine çok var
son sigaram değil son kadehleri olmadığı gibi
dudaklarımız ondan hep fısıltılı
amatör sertifikalar biriktiriyorum
gülüyorsun gülüyorsun siyah duvarın yanakları al
etim utanıyor çocukluğumuzdan
ateş de renk diyerek konuşmaya üçüncü
oluyor boyuna boy atan parmaklarım
büyümek bazen güzel



ölümlü öyküler geçidinden bebe adım
koşarak sahil sayılana yürek değiştirdiği bir kadınla bir ülkenin
su bazlı şarkılardan nefret
dinlerken zamanın kendinden öncesini
yasmin levy in buğulu sesinden



derisini yırtan tamtamlar vokaline akıl ışıkları
kuruyan alnımızda ıslak küller
köklerinden kesmeden ağaçları
nasıl kanıtlarız kubbelerin ruhu olduğunu




( esin katkıları adına immortalis/e teşekkür ederim )