0
Yorum
12
Beğeni
0,0
Puan
843
Okunma
güzel kardeşime...
.
her acıya ezbersiz yakalanmış
omuz omuza kalabalığında dünyanın
kendi sessizliğine tutunup
insanı kendi acısına yabancı bırakan
her şeye ağladım
konuştum
mahcubiyeti edep bilenle
nefsine efendi olamayanla
inandım ki aynı göğün altındaysak
yolumuz aynı
ne kadar eksiksek o kadar tamdık
mart gecesidir titrer dağlar içimde
soluğumu ateşe verdim
sen ısın diye
aynı yerden vurdular bizi
aynı yerden ölmedik
çocukluğumuzun sokak arasında
camdan sarkan anne sesiydi hayat
ilk bunu öğrendik
sonra her şeyi unuttuk
belki unutmak için öğrendik
kardeşim,
düştüğünde hala en çok benim kanar dizlerim
.
