Uzanan alabildiğine manzarada, orada işte kendi halinde
Göğe tebessümlü, yürüyüşü canlı, dirik insanıma
Erkenden kalkarak kontağı rızık için çeviren ele
Kokusuyla sizi cezbeden en güzel,en rayihalı buğdayları işlerken
Beyaza dönmüş saçları,nasırlanmış elleriyle fırındaki ustaya
Tutkunum emek kokan kordon boylarına, balık muhabbetlerine tutkun.

Sırtında onca ağırlığa aldırmadan tarlanın yolunu tutan
Uykusunu bölerek, yarımca kahvaltıyla çapa sallayan
Besmeleyle işe başlayan nasırlı ellere,
Hudutta, karakolda çakallara geçit vermeyen Mehmed`in gururlu duruşuna
İki kuruş emekli aylığını, yetim torununun geleceğine bağlayan anlayışa tutkunum.

Gözlerdeki ışıltıya derince bakan, o gözlerden gelecek yazan duruşa,
Üç kuruş maaşıyla geleceğe yön veren emekçi öğretmene,
Mis kokulu simitleri kahvaltımıza ortak eden mahalle simitçisine,
Aksayan bacağıyla namerte el açmayan, çalışkan zanaatkarlara,
Eve götüreceği nafakasını yoksulla bölüşen, vicdanı zengin orta direğe tutkunum.

Bayramlık elbisesi yokken, fukara giydiren gönlü zengine,
Sabah ilk müşterisinden gayrısına göz dikmeyen insafa,
Ben demeden evvel biz demeyi bilen akli selime,
Her şeye rağmen tebessümü eksik etmeyen yüzlere tutkunum.

Sabrı yerinde durana,hırstan kaçana,
Yayalara saygıyla yol veren sürücülere,
Üç beş kuruş eksiğine hayıflanmayıp satışını yapana,
Bugünkü rızkım tamam, gerisi yalan diyebilene,
Eleştirirken insaflı olana, derdin çaresini söyleyebilene,
Umutsuz bile olsa, hastasına güler yüz gösterebilen doktora, hemşireye tutkunum.

Özünde ne de iyidir insan, vicdanı varsa
Geçen yıllara inat, çıkarlarına bel bağlamamışsa
Önce Hak diyerek yola, işe çıkmışsa
Yaşanılır olur dünya paylaşılırsa…

Ben de derim ki, duruşudur insanı değerli kılan
Söze gerek yok aslında, gel de vicdana yaslan
Dolsun içimize merhamet, gökten iner bir rahmet
Kinin, hırsın, riyanın gülleri solsun
İnsan olmayı bilenlere selâmlar olsun.
Oğuzhan KÜLTE