kalp sevince, eller
hani bana hani bana diyor, ister istemez


göz,
hakkını istiyor güzelliğinden


güz,
yasını


dün, yarını
bugünden..


insan açken doymak istiyor
doyunca da, kalkmak
aşk sofrasından


inkar etme işte
senin için de durum
tıpatıp böyle


kimse kimsenin ilki değildir
öyle olsa bile
sonu değildir


zira herkes sonsuza dek sürecek aşkı
yalanla kutsayıp
talan ederken kalbi,
batımına dek sürüyor güneşin
ritmi bozuk kalp pili


mesele o değil
güneş elektriği kesince
ay gibi doğacak mısın geceme


ya da ellerin
kısa yoldan bağlanıp
güç verecek mi devreye’


belki papatyasın
yaprak sayacı ellerde solup solup
soluğu yeni bir falda uman


belki de buluttaki son damla
düş mavisinde kalan son umman


bilmiyorum
yoktan seçmeli soru gibisin
ya da E şıkkında saklı
hiç birisin

neyse ne işte..

varlığın ispata
sözlerin iknaya
ellerin tutmaya muhtaç


papatyaya gelince
gelinciğe inat
saçlarına taç..