يَوْمَ لَا يَنْفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ إِلَّا مَنْ أَتَى ٱللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ

Ne dün ne yarın da, dem bu demde, dem
Namazda hürriyet, secde de merhem
Muğlaklık ne mümkün, ölmek var mâdem

Bakma yaşın; yirmi, otuz, ellidir!
Allah’ı bulmanın, yolu bellidir!

Durulur durulmaz olan ne varsa
Geride kalır mal-mülk ne kadarsa
’’Kalbi selim olmak var Allah yârsa’’

Kaçılmaz nihayet, belirir an an!
Pespaye yaşamak, neyine insan!

Akreple yelkovan, belli atışır
Mevsimler geçer hep, yıllar yarışır
Bir ’’sûr’’ sesi kalır, sesler barışır

Habire yaklaşır, nihayet bir son!
Der ki bir haberci: “Ölüm İstasyon!’’

Onur, izzet varken, sefalet niçin
İyiye, güzele, ihanet niçin
Doğduk yaşıyoruz, ahiret için

O terazi kurulur, kötü yerilir!
Günahlar serilir, hüküm verilir!

Hakta muhteşemlik, bâtılda pürüz
Zahirde belirir, nasılsa içyüz
Vaktidir düşmeden, kuyuya henüz

Kurtuluş ne sağ da hem ne de sol da!
Peygamber rüyası, bir mümtâz yol da!

Mayıs/2019

F. Selçuk Soylu