8
Yorum
21
Beğeni
5,0
Puan
995
Okunma

çocukluğumu özlüyorum hatta unutttuğum
çocukluğumu
hayat beni öyle üzdü öyle yorduki
bazen kendimi unutuyorum
ne yağmur yağdığında toprağın kokusunu
nede gök kuşağının renklerini hatırlıyorum
soğuk bir ülkenin mültecisi gibi kalbim
ne güneş ışıtabiliyor nede ateş yakıyor
aslında korkuyorum yitik duygularımdan
sevgiliye olan sevdamdan korkuyorum
özlemim büyük aslında
ama kendimden korkuyorum
ne zaman nasıl mülteci oldum bilmiyorum
ne arıyorum kimi arıyorum
aradığım yerde sevda varmı
umut varmı yarınlara bilmiyorum
5.0
100% (16)