..


annemi özlemiyorum

ve neden ’hasreti’ ? hayretle !
yazmak söylemek zorunda bırakayım

beyan esastır inançlarda-sevgi sevgi- Dürüstizm
sadece ANA’ya rûcu ediyor kâlbin sızlayan dünyasında


huzurumu bırakmışım
annemin makber bahçesine

duramam ki..!

gece gündüz çağırır yanına - en olmadık ânları çok severim ama
kimse bilmez ?

’babanla eskisi gibi eleleyiz’ dedi çok özlemiş vuslatı babam-

çocuklarını tahammülüne ek yaptığını sezinliyordum
istiyordu gitmeyi
seslenip ’Huu’ diye en çok sevdiğine
tahmin etmiştim..Annemin nefes aldığı vakitlerde


küs değildi babam bana ama hiç uğramaz rüyalarıma
hep Anam yanımda - diye mi acaba ?

geçenlerde sevdiği sardunyalardan götürdüm-anneme

ısrar etmişti üç gece düşümde
’kızıl-kırmızı istiyorum’ diye
hâlbu ki bir öncekiler pırnakıl açmıştı şeker pembesi renginde

önce ki gün saatleri buldu dizinin dibinde sıcacıktı sesi elleri
’mermerime dokunma evlâdım’ dedi
O’na sevgimin ifadesiydi aramazdaki ruhî tavrım
sonra bir avuç toprağından alıp kokladım..kokladım
ve gözyaşlarımı sakladım

üzülmesin diye

Ana Yüreği İşte...




..