Gel, yan, tutuş aşka, aşk huş
Aşktan gayrisi hep nâ huş;
Âşık aşktan ötürü sarhuş;
Nefis berduş olsa ne olur?!

Bir kere meyletmiş aşka
Çünki aşk her şeyden başka
Değersizdir aşktan başka…
Nefis, lacka olsa ne olur?!

Yeter aşk, olsa bir zerre,
Şerbet-i candır beşere;
Başka hayat yok bir kerre;
Hem, bin kerre olsa ne olur?!

Yaşadıysa aşksız beşer,
Ömrü heyhât! Boşa geçer;
Ağyarı seçerse eğer,
Baldan içer olsa ne olur?!

Tat yok balda aşktan a’lâ
Aşk en tatlı baldan a’lâ
Çünki yâr, yaratan Mevlâ;
Elde Leylâ olsa ne olur?!

O Leylâ Mevlâ’dan ağyar,
Olamaz yâr o âşikar;
Mevlâ değilse eğer yâr,
Cennet civâr olsa ne olur?!

Her gâh Mevlâ ile hoştur
Gel de aşkla orda coş dur…
Ger yoksa aşk ora boştur;
Cebel-i Tûr olsa ne olur?

Dost ara, evlâdır Mevlâ
Onun dostluğu en evlâ;
Seviyorsan candan a’lâ,
Yanda Leylâ olsa ne olur?!

Çün, ağyârı görmez veli,
Gördüğü tek şey sevgili;
Böyledir sevenin hâli;
Ali, veli… olsa ne olur?!

Hakk’ı sevmektir velilik,
Sevmemek ise delilik;
Eder aşk rûhta bellilik;
Yaş ellilik olsa ne olur?!

ALİ sen de belli misin?
Aşk elinden elli misin?
Yâr Mevlâ’yı sevmiş misin?
Yanan tenin olsa ne olur?!