âhhh oturma odasındaki iki resim diyorum
bakışlarındaki sıcaklık hâlâ son günkü gibi
çerçeveye dolan anıları
içime sinen kokuları
yok mu



ölüyorummmm



ölüyorum diyorum çaresizlikten
yine kimseler duymuyor
o iki fotoğraftan başka




aşure yapmış ablam
en son gittiğimde Türkiye’ye
annem mi rüyasına girip söyledi ne
sanki annemin elleri değmişcesine
babam üzerine dua okumuşcasına
o kadar hasret kokuyordu ki her bir zerresi
buram buram
anlatamam
-ben de yedim şifâ niyetine-




âhhh canıma can katanlar
mezarda beni dört gözle beklediğinizi
biliyordum
ben geldim
beeennnn
bu ayın on dördünde
sizi çok özleyen
kızınız geldi
bişey deyin bana
bir ses edin
n’olur
yalvarırııımmm




hakkınızı helâl edin bir tanelerim
sözümü tutamadım
nisan yağmuru coşarken
yine yutkuna yutkuna ağladım




ağladımmmm











nagi han