Dağında taşında dört mevsim
İki bahar yazında kışında
Sen,de akan göz yaşımda
Saklı hatırları özledim
Çamrağa varmayı
Keyiş belende olmayı
Başın yaylada kalmayı
Sularda oynamayı özledim
Ağ pınarı söğütçük ve
Düğmeli tepesini
Yaşanmış aşkların cümlesini
Güneşin doğuşunu batışını
Yağmuru çamuru
Daha doğrusu toprağını özledim
Geceleri ayın suya inişini
Yıldızların kıpır kıpır dönüşü
Bulutları yürüyüşünü
pınarlarda
Yün yıkayan ananın tokaç sesini
Soluk soluğa yorgun nefesini
Yağan yağmurun rahmetini
Tandırlarda ki bereketini
Malı davarı koyunu kuzuyu
Yürekte kalan ince sızıyı
Kağnılar da kıcırdayan mazıyı
Ötağçeyi seyir etmeyi özledim
Demem o ki bundan sonra
Ne sesimiz duyulacak
Ne gözyaşımız kuruyacak
Nede zılgıtlarımız çoğalacak
Gayrı kimseler duymayacak
Dağları inlemeyecek
Olanca çığlıklarımızla
Boş meydanlar dolamayacak
Davullar vurulmayacak
Gelinli kızlı delikanlı
Halaylara durulmayacak
Soracaklar acının güncesini
Aşkın en yücesini
Yazan yazmış kaderin cümlesini
Deyip geçecekler ne acı şey

Salim Erben