KAYBEDERSEM SENİ

Köhneyen ömrümün son deminde seni buldum ya
yüreğime cemreler düştü
bahar geldi
çiçekler polen
arılar bal verdi

olur da bir gün kaybedersem seni
var ya
işte o zaman kahrolurum
kadehimde baldıran tadında rakı
sigaramda arşa ulaşan duman olurum

bazen çayın buğusu
bazen burnumu sızlatan özlem
en çok da gözümde kayan bir yıldız olursun
ne zaman bir dilek tutsam
hemencecik kayarak kaybolursun

düşlerimin kızıl denizinde yakamoz
sahilde ayağıma batarak yüreğimi sızlatan can/m kırığı
bazen de gün batımının en kuytu karanlığı olursun

uyku tutmayan gözlerimin katran karası
gecelerimin hezeyanı
belki de sabah doğmayacak güneş olursun

işte o zaman donar gözlerim
kirpiğimin ucunda katreler
dudağımda tebessümler
kısaca yaşam donar
kim bilir belki de kalbim durur
öylece yığılır kalırım

ve ben kahrolurum
bir gün ansızın
çıkıp da geleceksin diye
herşeyi unutur
seni bekler dururum

Efkan ÖTGÜN