.

Bölüştük mü ekmeğimizi bulamayanla..
Okşadık mı saçlarını yetimin.
Yıkandımı yüreğimiz bir kez daha gözyaşlarımızla
Aklettikmi emredileni.

Selamımız gitti mi gelip geçene,
Suyu uzattık mı önce küçüğe,
Yıktığımız kalbi nakış nakış ördük mü,
Her hal üzere şükredebildik mi.

Katılaşan kalbimiz inceldimi,
Su serptik mi minik gönüllere.
Gülüşümüzü verdik değimli, esirgemeden
Gözbebeklerine baktık mı sevdiklerimizin.

Alın terimizdi değimli yiyip içtiklerimiz.
Her hakka riayet ettik değimli.
Kursağımızdaki az ama öz müydü.
Gözümüz haramdan sakınan göz müydü.

Alnımız değerken ayakların bastığı yere,
Kara’sı döndümü beyaza acep.
Soğukta zorlukta,sıcakta yazda.
Rüku ve kıyamımız sürüyor mu hala.


Takvamızı sunarken Hakka
Okşadık mı başlarını kanlarını akıttıklarımızın.
bölüşebildik mi….
Yüreğimizle birlikte ekmeğimizi,
Yarını düşünmeden.

O kirli günahkar elbiseyi atabildik mi üzerimizden.
Bürünebildik mi ihrama.
Bir prova rahatlığında.
Özümsedik mi giyeceğimiz kefeni.
Dikişsiz patiska bezinden
İllaki ucuzundan.

Başımızı koyarken tasasız yastıklara
Bir “Şahadet” döküldü mü dudaklarımızdan.
Kovarken iblisleri gölgelerimizden,
Dirilebildik mi korkusuzca Mahşer meydanlarında.
Hakkın divanında.
Durabildik mi.
Dizlerimiz bükülmeden.

Bir kez daha bakabildik mi
Akılda duran not defterinden.?
.

Atila Yalçınkaya