8
Yorum
22
Beğeni
5,0
Puan
874
Okunma
Bir toprağa baktım birde kendime
Ne kadar çok benziyordu tenime
Bir hikmeti olmalı mutlak değil mi
Belki ondan çekiyor toprak kendine.
Hani sular akar ya, sessiz derinden
Hani yer üstüne çıkar ya, bir yerden
Göz alabildiğine uzanan mavilikte
Hani örtü uyanır, canlanır ya, yeniden
Dikenler olmasa kim korurdu gülü
Has bahçe dururken kim ister çölü
Sesini kesmesin kuşlar böcekler
Kimse anlamaz dilinde ki son sözü
Doğa güzelliklerini almadan bizden
Kim gider aramaya yolu bilmeden
Kayıplarımızı görmezden mi gelelim
Aptal insan silinecek yeryüzünden.
Dokunduğu her şeyi yok eden varlık
Eninde sonunda yaşayacak açlık
Dörtbir yanı cehennem kesilen dünya
En sonunda kazığı kendimize çaktık...
Mustafa Yaman
10 nisan 2019
5.0
100% (16)
Cevap Yaz