Taşlaşmış gönüllerden ağlaması istenir,
Ağlayacak kimse var mı, şu fani alemde?
Ağla gönül ağla diye okunur, dinlenir,
Ağlayacak gözleri olan var mı matemde?

Mermer bile bizim kalbimizden yumuşaktır,
Kabre girince köşe bucak kaçılacaktır,
Gösteriş için evlatların ağlayacaktır,
Aldanma gönül aldanma, bu dünya yalandır,

Ekin misali kaldırırlar tatlı uykudan,
Yarısı neşeli, yarısı üzgün kahrından,
Mahşere toplarlar, herkes üryandır anadan,
Sevinme dostum sevinme, bu hayat yalandır.

Güçlü güçsüzü hep ezer, toprağa girmeden,
Akıl başa gelecek, uykudan uyanırken,
En sevgili evladı yardıma çağırırken,
Kıskanma dostum kıskanma, bu sevda yalandır.

Sırası geleni götürürler acelece,
Burada küheylan olanlar, orda acemice,
Siyah, mavi fark edilir ama olur gece,
Hazırlan dostum hazırlan, bu hesap yalandır.

Sıratı geçmeden gülenlere aldanmayın,
Şu dünyanın her tarafına döşenmiş mayın,
Keyfi yerinde olan, hesap görmüş sanmayın,
İnanma gönlüm inanma, o sözler yalandır.

Şahitler bizimle gidecek yüce divana,
Çağrırsın ancak, söyleyen olmaz senden yana,
Kimseden fayda görülmez, evlatdan anaya,
Geç kalma dostum, geç kalma bu alem yalandır.

Varmadan gör, düşün bir ebedi durağını,
İş işten geçmesin, sonra duymazlar ahını,
Dost sandıkların hızlı terk eder mezarını,
Aldanma Dursun aldanma, o diller yalandır.

05/06/2003