ZEHRACA❤ MANİLER
Mani yazdım derledim
Çok bunaldım terledim
Gönül verdim yâr sana
Adam insan belledim.

Çay demledim ocak da
Mavi demlik kucak da
Postadan haber geldi
Yâr gelecek ocak da.

Ceviz ağacı yeşilden
Ben ayrıldım eşimden
Çok nazlanma sevdiğim
Geleceksin peşimden.

Elma ağacı kırmızı
Şu gelen kimin kızı
Sözlerinde kibir var
Sandım padişah kızı.

Çilek koydum tabağa
Talim oldum kabağa
Çok bekledim gelmedin
Gideceğim sabaha.

Merdiven den çıkamam
Yâr yüzüne bakamam
Ölüm Allah’ ın emri
Gurbet de bırakamam.

Gül yolladım bülbüle
Hayran oldum sümbüle
Defalarca söyledim
Vallah küstüm kürküme.

Uçar tülden kelebek
Ortası benek benek
Arı sanma kendini
Konar üstüne sinek.

Dala attım kazmayı
Ben severim yazmayı
Oğul nerden öğrendin
İpe buğday dizmeyi.

Akar gözden damlalar
Silmeye mendil gerek
Bulamadım dengimi
Elime kandil gerek.

Duman çökmüş dağlara
Salkım düşmüş bağlara
Dua yazdık bağladık
Ismarladık Allah’ a.

Kızıl ırmak coşar gider
Bendini aşar gider
Gençliğine güvenme
Yalan dünya boşar gider.

Oy başaklar başaklar
Halaya durdu uşaklar
Sabır nedir bilmiyor
Şimdiki kuşaklar.

Aşk kapısı güldendir
Kalp yapısı teldendir
Sarıl seni sevene
Geri kalan eldendir.
ZEHRA YÜCEL(12.4.2019)