Ne zaman seni hatırlasam
Derin bir sızı saplanıyor kalbime
’’Seni seviyorum’’ dediğin anlar geçiyor aklımdan,
Deli divane hatıralar.
Sonra vakitsiz bir yağmur başlıyor içimde
Öylesine mahsun, öylesine gariban...

Ne zaman seni hatırlasam
Birlikte dinlediğimiz şarkılar dökülüyor dilimden
Durmadan ’’gidişine gel’’ diyen
’’Gel de son defa sev ’’diyen
’’Ellerimi tut bir daha bırakma’’
’’Ve bir ömür yanımda kal’’ diyen...

Ne zaman seni hatırlasam
Uzaklara dalıyor gözlerim
En uzaklara
Gün değmemiş özlemlere yoldaş oluyor
Çocuk gülüşümdeki yaralar
Yollar yüzüme vuruyor yokluğunu
Bedenim yanıyor o an, ateş nasıl yanarsa
Ve yanıyor her adımda, senden kalan ne varsa
Küllerini taşıyor ruhumdaki kaldırımlar...

Ne zaman seni hatırlasam
Her yere ulaşıyor bir yalnızlık
Sanki seninle gitmiş koskoca şehir
Caddeler, sokaklar, yan yana gezdiğimiz çarşı
Ve söz birliği etmiş gibi tüm meydanlar
Hepsi benden yana, hepsi sensizliğe karşı...
Arzu Karadoğan
05.05 2016







.........