Sen yoksun
Işığı sönmüş yıldızlar gibi çaresizim
Kayıp gittin ellerimin arasından
Umutlarım tükendi yedim en ağır darbeyi .

Gülmeyi unuttu gözlerim
Yalancı baharlardan ne farkın var
Yağmur olup yağsan üzerime
Olmaz mıydı?
Suya hasret toprak gibi ıslansaydı her yanım
Susuzluktan çatlamış dudaklarıma
Bir damlan yeterdi sevgili .

Şimdi bir köşede
Soğuk duvarlar misali
Aklımda cevapsız sorular
Sol yanım boş
Geçmek bilmeyen bir sızı var içimde .

Oysa
Ne kadar da mutluyduk
Her gün aynı heyecanla çarpıyordu kalbim
Sevdaya kanat çırpıyordum
Yeni yürümeyi öğrenen çocuklar gibi .

Sen gittin ya
Çok şey değişti hayatımda
Değişmeyen tek şey sevgin
Birkaç umut parçası kaldı yüreğimde
Yarınlara gülerek bakan hiç nedensiz ağlayan .

Eğer aşka inanmasaydım
Böyle delice sever miydim seni
Çoktan toplardım pılımı pırtımı
Duymazdın içimdeki çocuğun sesini .

Yeni bir ben çiziyorum
Hiçbir kalıba girmeyen
Söyle var mısın ?
Bir ömür boyu benimle
Nerde duracağımızı bilmeden .

Canım acıyor
Hem de çok sevgili
Aklıma sen düşünce yarım kalıyorum
Birbirini tanımayan iki yabancıyız şimdi
Önceden yazılmış kaderimiz .

Söyleseler inanmazdım gördüklerime
Kamera şakası der güler geçerdim
Şimdi ellerinden tutup
Gözlerinin derinliklerinde soluklanıp
Nefes alamıyorum
Ne kadar acı değil mi ...





Refik
05. 04. 2019
İstanbul