Evinin duvarları ağaçtandır
Uçuk sökük kümedir
Zikr ediyor evinin yarı çürük duvarları akşam sabah
sabah akşam
Rabianın dili söze varmayanda
Bakışları direnmiş ağaç çürüklerinin bir kırıntısına
Dayanmış zamanın sonsuzluğuna, sükutun ilmesine
Açıyor açıyor kapılarını sırri mübinin
Susmuş sözleri zikrin dalgalarında hal hal makam tutunca
Açılıyor kilidi su olan damların ağzı

Yahu
Şu kümenin duvarları seslerin mengenesinde
Sıkılıp sıkılıp bir Hu oldu
Dilinin üstünde Rabianın şeker oldu, gend oldu,
Bu sözün ceddine, gaddine Rabia beher oldu, bend oldu
Geyim oldu, et oldu, can oldu Rabia bu sözün nefsine

Sönmüyor güneşin ardınca
Çapmıyor canın acı kılıca
İki göz bir dili kalınca
Uzuyor zikri Rabianın


Yahu
Zaman geçmişe şimdiye bölünmekten uzak
Gece gündüz bebeğinin gilesinde
Zikrin selinde
Elinde
Tesbihin dağılmış taneleri
Aşıp taşıyor avucunda çözülmüş sırlar

Yahu

Kıdem kıdem gidem gelem
Tesbih taneleri üzerinde
Aram aram varam varam
Rabianın kümesine .

Gend-çay içmek için şeker