Kışın buz sarkıtlarına yazalım mı?...
Kırgınlıklarımızı
Güneş vurunca erimektir buzun kaderi
Silinir gider diye kırgınlıklarımızın izleri.



Yaz gelince sahilde kumlara yazalım mı?...
Kavgalarımızı öfkelerimizi
Dalgalar alsın uzaklara götürsün
Silsin süpürsün diye öfke nöbetlerimizi.



Bahar geldiğinde toprağa yazalım mı?...
Tohumlarla umudumuzu
Cimlensin kök salsın yeşersin,
Çiçek açsın yeniden diye mavi umutlarımız.



Bir çınar fidesinin gövdesine yazalım mı?...
Her mevsimde senenin on iki ayında
Dostluklarımızı
En masum sevgileri
Gerçek aşkları ve aşıkları
O fidan büyüdükce büyüsün çoğalsın hepsi
Sarsın dünyada insanca atan tüm yürekleri
Çınarın gölgesinde oturup dinlenenler
Adımızı dahi bilmeden
Yıllarca sevgiyle ansınlar diye herbirimizi.



Sevdamızı da yazalım mı? Kalp defterimize...
Üç yüz altmış beş günün her saatinde saniyesinde
Korlaşmış aşk mührünü vuralım hadi yüreklerimize
Hatta ruhumuzun özüne; Olmaz mı?...
Ölümsüz olsun ruhumuz gibi sevgimiz de
Hiç bitmesin attıkca kalbimiz
Artsın sevgiler de içimizde
Mahşere varsın cennete ulaşsın sevdiğimiz bizimle
Yüreğimizin ruhumuzun ölümsüzlüğünde diye...








04 /04/ 2019
Mlk Tryk