MAHSUN GÜNCE
önsöz
Merhaba dünya ! Annemin mahreminde sakladığı süt bezi, Yağmurlar yağdığında eriyen karton evim, Bayramlık pabuçlarım, bir silgim, bir kalemim, Ve çekilen kulağımda babamın kızgın eli. Arka sayfa / Aşk Yıkıntılar içinde gururumun çığlığı, Sanrılı rüyaların sancılı en gür sesi Ve babamın ruhuna erken düşen son cemre, Kırkına kırk bin sığan acılar kitabesi. Orta sayfa /sükûtu zelzele Müntehap suretlere içten içe serzeniş, Polyanna’nın en verimli en kadınsı ruh hali, Kelebek kanadına yüklenen ağırlıklar, Ve ev haliyle sabit son saati bekleyiş. Son sayfa /son söz Bundan sonra muamma, Ne zaman, nerde, nasıl... Bitince teraneler, kırılınca kalemim, Sorulunca son sual; ’Heyhat ! Nasıl bilirdin ? ’ Her şey ’İyi bilirdik, iyi bilirdik ’ için. Özlem Pala |
Kutlarım efendim.. Kalın sağlıcakla...