10
Yorum
27
Beğeni
0,0
Puan
1574
Okunma
her bıçak kanamaz yarasına
her yara bilenmez,
körelir ağzı
gitme..
alnında mor
leke bırakırken güneşe
dağların eteğini tutuşturur gün batımları
çiçeklenir hastalık
vebali ağır gelen gün
-ah çeker ömre
g’itme,
çünkü her pişmanlık sızısıyla yaşar sonsuza dek
aynalar yüz vermez küstürdüğü gülüşe
valizlere sığmaz asi
ve mavi
hani karaya oturan deniz gibidir en çok
kumla yazılır suyun
tuzlanan hikayesi
hem,
kaç şiirlik ömrü var ki kalemin
günleri öğütürken zaman
kaç gelincik tutunur k’ağıt yokuşunda
yaşamak geçerken içimden
ölürcesine
gitme..
desem,
son kez
kalır mısın benimle..