5
Yorum
28
Beğeni
0,0
Puan
1092
Okunma
sen üzüm
ben hayyam
bil ki bu cennet yalan..
gül demleyen yaprağın altında bülbüllenir aşk sesi
siyahın üstüne düşer
kırmızının gölgesi
gözlerine tüneyen talih kuşu
bizden yana kullanırken
mutluluk oy’unu
elden düşme bez bebeğin yanında
sahibine küs birkaç misket
ve gazoz dibinde kalan üç damlayla
kafayı buluyorduk
zaman sonra,
masamıza yancı gibi yapışıp kaldı
yerden bitme ayrılık
oyun bu ya
uzadıkça her seferinde
rize ısmarladık
ısparta döktük yoluna
payına düşsün diye
mavi yakaladık
olta ucunda
altı üstü 7 yi uyutuyorduk
8 in sonsuzluğunda
tabi ayrılık bu
9 doğurdu
aşk işte sevgilim
10. köye kadar yol bilir kendi
say ki hayyamım ben
sen de candy..
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
