ve önümde gidemediğim kadar sensizlik
geceler sus
şehir sus
ben sus


bilsen
kaç sarhoş gemi daha geçti bu denizden
defalarca bıkmadan usanmadan
yalnız sana gelmek için.

haberin yok sanırım
derin
ıslak
mavilerden



rengi olmayan gökkuşağı emziriyor gözlerimi şimdi
renkleri boğuyor yıldız dolusu geceler

siyah beyaz fotoğraflarda
çerçevesi olmayan bir resimsin bu aralar
olmadığın kadar ayrılıksın

öncesi
tıpkı bir yaz yağmuru hüznüsün
sonrası
tıpkı bir şarkının sonu




elinde bavul
istasyon köşelerinde siyah montlu bir kadınsın
buz tutmuş raylarda koyu isyan çığlıklarımsın
saatlerce vagonlardan yükselen hıçkırıklarımsın

içinde ben varım bıraktığın şehrin
şubat ayazlarına terk ettiğin
anason kokan şiirlerin önüne diz çökmüş
elleri cebinde
cebinde iki damla göz yaşı

rutin infiallerdeyim
yudum yudum buhranlardayım

önce
gidişin kadar geri dön
sonra
gelişin kadar gecikme

*

ve sen kör kuyular kadar suskun
bilemedim
nevruz mu çok uzaktı
kış mı amansızdı
aylar geçti gelmedin
lakin
içim sıcak , içim alevli , içim yangın yeri


öncesi
paramparça, darmadağın
sonrası
büklüm büklüm saçlarınla
sen beni bekle şimdi
gelmem an meselesi



redfer