1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
818
Okunma
Martın on beşi kış on beşi yaz
Yaz diyorlardı hani yaz
Üşüyorsun sesimde
Suskunum biraz...
Hüznüm kaç yaprak döktü
Kaç yaprak dökmüştü gözlerim
Koparak yüreğinde hayat bulan
Kaç taze umut büyüttüm
Sesine sarıldığım anda
Örtülsün istedim üstüne
Yalnızlığıma sımsıcak bakışların
Derinden bir göz kırparak
Badem çiçekleri gibi aç istedim
Yenilmeden rüzgara özünden bağlanıp
Savrulmadan boşluğa çağır kuşları
Söze bağlanmışken her ikimiz
Sarılmadık mı
Sabahın çizgisinden güneşe
Gökyüzünün renklerine ağaç gibi
Kime yağar yüzümde ki bulutlar
Yüreğinden başka
Mevsimler aynı saatler aynı dönüyor
Saklandıkça açığa çıkan bir şeyler var.
(Güzelķöy 35)
5.0
100% (6)
Cevap Yaz