Yürek ağacımın saçakları
Saçakları büyürken surlarında
Çırptıkça döktün yapraklarını
Ne ihsan bıraktın ne de sır
Yağmurluydu hava
Yık/andın...

Denizin gözleri açık uyuyordu
Kıyısında karmakarışık
Karmakarışık bir
İki de yalan
Ki öyle san
O kadar çoktu saran
Ve olmayacak
Olmayacak bu kalpten hiç bir zaman
Ha sevdikçe aşağılanan
Sen ez emi gözlerimi gözlerinle ez
Hak etmeyenine teslim olduğun
Teslim ederken sözlerini dilinle
Bedenini geçmiş düzene
İyisin hadi iyisin
Uğurla beni

Şimdi aç kapını
Sen kaç yağmurdan içeri
İçerimi içerine işle
Aynadaki yüzüme tükür
Tükür ki
Yüreğim aklında kanasın
Bir değil beş değil bu
Yolların
Yılların uzadığı sen olduğum
Kendimde taşıdığım
Hadi öldür beni
Gülüşün Boğaziçi’nde yarım kalsın

Ne zaman bin bir umutla yollarına düşsem
Hep mi kötü gelir tanrım ertesi
Hele hele cumartesi...