Güç yetmiyor kadere ne yapsak boş 
Senle beni ayrı yazmış bir kere
Baktırdımda kara kaplı deftere
Seni ayrı, beni ayrı  yazmışlar

Adımız yan yana hiç görülmemiş 
Sana Güneş, bana Kamer denilmiş
Hasret kemendini kör dugümlemiş
Çileği çözmeyi bana yazmışlar

Mecnunun çölünde yanacakmışım 
Gelmez vuslatları umacakmışım 
Senli rüyalara dalacakmışım
Kütüğümü dert eline  yazmışlar

Geceyi gündüzü kasıp kavuran 
Dermansız dertlerle inleyip duran
Eyübün sabrını hayra vardıran 
Benimkini dönmez yola yazmışlar

Gönül ellerinden çektiğim firkat 
Batınım zahire eylese şefkat 
Uzletti benimden benliğim heyhat
Korkarım ömrümü zâra  yazmışlar

Goncagül bitmiyor o has bahçede 
Bülbüller ötmüyor o sadâ nerde
Sevdanın adı yok umduğum yerde
Üveyiği özden evvel yazmışlar

Divane deliyim perme perişan 
Gönlüm yaralıdır yamalı hırkam
Sükuttur dilimde bağlarım viran
Bülbüle feryadı kâra yazmışlar

Sevda pınarından içtim doymadım 
Ben hep bana ettim ele kıymadım 
Yusuf’um yâr diye ömür adadım
Yine adım vefasıza yazmışlar