Zorlama ey gönül boşu boşuna 
Kapısız bir han hiç tekin olur mu ?
Bu işleri iyi bilen sensinya
Ayrı candan cana vefa olur mu ?

Alınca selamın ağırdan alan
İnişli yolları yokuşa vuran
Yaz bahar ayında esip savuran
Poyrazın kışına güven olur mu ?

Kapını açmışsın ardına kadar
Bilen gelip girer, bilmemek kader
Boşuna bu denli bağlanma keder
Davetsiz meclise, varmak olur mu ?

Koru bas bağrına eritip tüket 
Içinde ne varsa, unut sil yoket
Sana kalan nedir, bin yıllık külfet 
Belirsiz bir borç’a senet olur mu ?

Nasıl başarırsan var öyle başar 
Karışsam işine, hesabın şaşar
Akılla yol alan menzile koşar
Akılsız işine rağbet olur mu ?

Karış sende dertsiz kullara yetiş
Bir süre değilmi, başlangıç bitiş
Üç günlük ömürde, ne bu bekleyiş
Tekinsiz gönüle hürmet olur mu ?

Değerden bileni taç eyle başa
Hatrını saymazı bekleme boşa
Bilene sözüm yok, yok sümme haşa
Bilmeyen yanına sığmak olur mu ?

Kışımı yaşarsın yazımı bilmem
Tez elden toparlan kalkıp silkelen
Ömrümün sonuna talipsin madem
İlk zorda pes edip, yılmak olur mu ?

Ölçümüz sevdadır, haslet’se vefa
Adımız sadakat, çekeriz cefa
Kokuşmuş düzende eski hesapta
Durup bir başına kalmak olur mu ?

Sende bu hallere ne diye kaldın 
Boşuna uğraştın, boşuna yandın
Kurduğun hayale bir sen inandın 
Kanatsız kuş gibi, uçmak olur mu ?

Yusuf hata sende, kabul et bunu
Değiş o kafayı, değiş o huyu
Bu günü yaşarken, bekleyen dünü
Kalır yarı yolda, kalmaz olur mu ?