SENDE BİRŞEYLER SÖYLE
o kül üstünde gözlerinde sabahın hışımı
öten horozun üzengi sesi
dam üstünde fadileye vurgun gezen kara bekir
ağlara takılan cam gözlü balığın can havli
kalbi kis bağlamış deyyusun tükürüklü küfrüdür şeko

ana rahmine yeryüzünden gelen ışık
yaylarda çığıran kaval
deli perto nun delik çepkeni
alaca buzağının memeye vurduğu arsız başı
çetonun canoya sıladan kavuşma telaşıdır şeko

köpüklü akan derenin çiğidi
el yerine vurulan bozkırların yiğidi
borç içinde sızlanan cici makot un derdi
bir içimde bitirilen cigaradır şeko

tarlasında tırpanın bileği daşı
kumruların tırsık masmavi gözü
başakların sıyırdığı kabuğu
kardeleni büyüten kardır şeko

asumanın oyasında gül nakışı
hasonun mektubunda gözün yaşı
bulut ardından gelen dolunay
hedefe öfeli yönelmiş yay dır şeko

uyuz bedo nun tutmadığı sözü
kuzey rüzgarlarından gelen yağmurlar
kirli gezo nun pırçık yırtık ceketi
o yüce ozanın siktirettiği memlekti
zalimin celebe vurduğu kamçıdır şeko

o artuni nin kayalardan fırlayan çağlayanı
aşık telini sızlatan demi
ölmeye yatan seyid rıza nın can suyu
karanlıkları birden aydınlatan çığlık ateşi
mazlum yetimi ayaklar altında ezen puştun felaketi
yüzü sümüklü sinekli, çocukların elinde şekerdir şeko...
artuni...!...