Şerefsiz
gelmiyorsa içten nefesin
zalim konduğunda mazlum ensesin
bakışlarında renkler değişmiyorsa
bilki sende şerefsizsin

hak yemekte gözü dönmüş
fukara kapısın hep geri dönmüş
yetim sefil ezip geçmiş
ite göz yumduysan
bilki sende şerefsizsin

üç kuruşa bin fitne dolan
o daldan bu dala kayan
ay karanlık soyup soyan
ifrite kandıysan
bilki sende şerefsizsin

ana sırtında habersiz
gün alnında açlık çeke çeke
ağzından son içtiği ana sütünü toprağa veren
ölesiye ölenin
çulunu çulkisini kürk deyi giyene omuz çıktıysan
bilki sende şerefsizsin

yaşam ondan devrim söktü
o ömülerden ömür
ulan deyyuslar deyyusu sömür
düzenin insanın itin olmuş
kalp midir sendeki zifirden kömür

artuniyem sözüm ol varsa bilene
yiğit yumruğunda sertlik direne
sitemli efkarlara erene
sırtından vurduysan
bilki sende şerefsizsin
artuni...