Bilmeyenler kadr-û kıymet, tepe tepe üzer beni
Sanki beden-û rûhumu yırta yırta yüzer beni
Bu, garîblik kabuğumda sıka sıka büzer beni
Ehh, hûriler süzer beni, insana benziyor diye!…

Yazık! Keşfetmemiş üzen, ezim ezim ezer beni
Bu üzenler üzedursun… Ehh, sezenler sezer beni!…
Boy, post, endam, iri gözler(!) inşâallâh bezer beni
Baştan aşağı gezer beni cinâna benziyor diye!…

Cehenneme benzetenler uzaklaşıp tezer beni
Ten-û rûhu târumâr dü’b kılar şezer-mezer beni;
Belli mi olur, üzenler alıp ezer-mezer beni…?!
Eh, belki de keser beni, hayvana benziyor diye!…

Vurdu da tâ yüreğimden sevdâ denen mavzer beni,
Aktı da iki gözümden demâ, kıldı nezer beni;
Ağladı belki hâlimden semâ, buldu da cerr beni
Bağladı belki Hakk Berr beni, nişâna benziyor diye!…

Hazretinin hasretinden yandım, bu nâr yutar beni
Hazret bana yakın benden; ben değil, o tutar beni
Ben hasrete yakın, neden? Bu hâl harcar, üter beni
Göz bacası tüter beni, dumana benziyor diye!…

Aşk deryâsı sâhilinde çeker durur bender beni
Ehl-î bender mahallinde tanıyanlar ender beni;
Enderler sohbetgâhında peygamber var; gönder beni!
Merâmım var, çözer beni, Selmân’a benziyor diye!…

Desem sun, merâm aşkındır…! hemân… deyip bezer beni;
Demez, bu bayağ şaşkındır…! Selmân edip sever beni,
Ki, girdaptan çıkışımdır, insân edip salar beni;
Eh, hûriler sarar beni, gılmâna benziyor diye!…

Hûrî zamanı mı o dem, beşer benken ne eder beni?
Hiç biri merâm bilmez hem, seyrân Hakk iken özler beni;
Ben Hakk’a râm, hûri merâm olmaz, sıkar gözler beni;
Seyr-i cemâl közler beni, yanana benziyor diye!…

Hakk’ı gözler iki gözler, hûrilerse gözler beni
Bekler bekler iri gözler… yorulur da özler beni;
Belki de hem hiç görmezler; yâr tecellisi cüzler beni!…
Sıçratıp, halen düzler beni, bayrama benziyor diye!…

Öyle gelmesin aşk diye hûri… bak hâ, üzer beni!
Böyle olurmuş aşk diye ehl-i cennet izler beni;
Cemâli görmek, aşk diye ahâliyle dizer beni…
Seyrederken gizler beni, sevdâya benziyor diye!...

Merâmım sevdâ Mevlâ’ya, sevdâ ile mizzler beni;
Sevdâysa daha evlâ ya…! Herkeslerden gizler beni;
Ehl-i gök bakar dünyaya, hayret edip izler beni…!…
Takmadığımdan Leylâ’ya, güçlü sanmayın sizler beni
Taşıyamaz dizler beni, deli’ye benziyor diye.

Fermanım sevda, dermanla savdırır da cûzler beni
Dermanım habbla; barmanla yutturur da müzzler beni
Harmanım şeyda; kirmandan tutturur da lüzzler beni
Kirmanım rîhâ rizzandan; savurur da füzzler beni
Çığırtır da hüzzler beni; ALİ’ye benziyor diye.