Ölümüme koşarcasına koştum.
Müziğimdeki çığlıklardı bana tempo tutturan.
Koşmayı bırakmak için,
-Ya da benim tabirimle ölmek için-
Müziğimin,
-Ya da benim tabirimle çığlıklarımın-
Susmasını bekledim.

Sesli nefes alışlarım hiç susmadı.
Göğsümden çıkan üç kablo,
Bir bir ayaklarıma dolandı.
Tüm bunlar hataydı.
Yaşamam bir savaştı.
Var olduğumda alınan karar,
Acımasız bir kürtajdı.

Ama ölmedim.
Şimdi ölmüş bir melek kurtardı hayatımı.
Ve birazdan doğacak olan bir melek tutunmamı sağladı.
Doğduğumda üzerimde yeşil bir örtü vardı.
Onunla başladım bu hayat yoluna.
Sonra bu hayat yoluna baktığım gözlerime,
O örtü,rengini verdi.

Hafızam leş gibiydi.
En çok aklımda kalanlar,
Boğucu kafiyelerdi.
Bu yüzden, aklımda kalsın diye
Tüm yaşam hikayemi,
Şiirlere sığdırdım.
Unutma çiçeğim!
Tüm bunları unutma!

Kulağına küpe,
Yoluna yordam,
Önüne ışık,
Canına can olsun.