0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1084
Okunma
eskidi zaman
bir kılıç gibi kesiyordu
hayatı
orada bir yerde titriyordum
kader ırmaklarına bırakarak
kendimi
ağır yalnız
geçmek bilmez yıllar
binlerce kez ölüyordum
yine kendim
büyütüyordum
karanlık mağaralarda çiçeğimi
güneş yüzü görmemiş
yüreğim
acılardan acılara düşüyordu
sadece bir soluk kadardı
mutluluğum
nasıl çarpıyordu oysa umutlarım
eziyordu karanlığı
vakitsiz
vefasız bahtım
ihanet uçurumlarında açtı gözlerini
ne çare ki
terk etmişti sevinçlerim …
Mustafa kaya
10.03.2019
5.0
100% (2)
