20
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1497
Okunma
Şimdi mavilikte uçma zamanı,
Bıraktım dilimden, anı, amanı,
Kestim göbeğinden onca gümanı!
Gümanımı geleceğe saklarım,
Aldırma sen, ben kendimi haklarım!
Her göze başında içtim doluca,
Her sevda kanıma girdi delice,
Çaldı gündüzümü her gelen gece;
Dudağımda acı tebessüm kaldı,
Son gelen depremle her şey yıkıldı!
Şimdi küllerimden doğ yeni dünyam,
Gerçekleşir belki kırk yıllık rüyam,
İnce derelerde bulanık suyam;
Daralan yollarım açılır elbet,
Dar boğaz da kalmam ben ilelebet.
Düşe-kalka yürümeyi öğrendim,
Emekliyor şimdi sevda bebeğim,
Her oyun başında ben, körebeğim;
Kestim körlüğümü, kör bıçaklarla,
Sonsuz mavilikte beni kucakla.
Bir daha düşürme, sonra kalkamam,
Dallarım boy verdi, meyvesi tamam,
Öz dilimle konuş, sonra anlamam;
Anlamamak, körlükten de beterdir,
Kalkacağım son yer, düştüğüm yerdir.
Hayrettin YAZICI