Yürüyorum yorgun kaldırımlarda düşünceli düşünceli
Giderek paslanan arzularım yetmiyormuş gibi
Dünden de kalabalık oysa ki
Yüreğimin sana yetimliği
Her bir zerresi ise içimin
Adeta mahşer yeri !...
+++++
Dışımdan bakıldığı zaman
Mutlu bir görüntü vermekteymiş güya manzaram
Oysa diyor ki bana iç aynam
Böylesi seven yüreğe böylesi bir yalnızlık haram !...
+++++
Çoktandır avaz avaz susuyorum
Zaten haykırıp duruyordu sana hep suskunluğum
Sus’umun şifresinin ne olduğunu çok iyi biliyorsun
Ama bir türlü çözmekle onu uğraşmıyorsun *
Öyleyse yüreğimin toprağın da semizlenen özlemini
Zapt etmeme sen neden hiç yardımcı olmuyorsun ?…
+++++
İlk ve tek çare olarak kadehlere koşuyorum
İade ediyorlar beni bana kadehler ve bir nebze mutlu oluyorum
Ne var ki az zaman sonra yeniden sen doluyorum
Ve yatıştırmak için bu durumda ki ben beni
Mazide ki mavi düşlerle sığınıyorum…
+++++
Demiştim ya insanlar geçiyordu kendime giderken
Çoğu da yenik bakışlı ve asık yüzlü insanlar
Geçiyorlar henüz tanıştığım kentin kaldırımlarından
Hissetmek şöyle dursun görüyordum
Ne yaşadıklarını onların görüyordum sanki her an
Yoğun sisli yüz çizgilerinin o sancılı aralığından…
+++++
Bazılarının omuzlarında müzmin bir sevda yükü
Senin bana bıraktığın ağır yükün aynısıydı yani
Kısacası senden artan ben’in ölüsü !
Bazılarının yüz çizgilerinde ise engebeli bir türkü
Ve çoğunun da boyunları daha ziyade yere bükülü…
+++++
Kiminin sigarası filtresine dek emilmiş
İzmaritlerine çarpıyorum geçtiğim kaldırımlar da
Bundan da anlaşılıyor ki,
Hepsi de ben gibi bir çıkmaz da terk edilmiş
Kiminin ise ciğerlerinin kapısına gelip dayanan nikotin dikilmiş
Canları henüz bitmemiş ama, sanırsın ki çoooktan bitmiş !...
+++++
Cam kesiği figanlar geliyor bir tür kulaklarıma
Anlıyorum ki bu yoldan geçenlerin yaydığı bir öksürük !
Hepsinin de içlerinde ki ışık ya loş, ya da tamamen sönük !
Bazen de kaldırımların orasında burasında kıpkızıl bir tükürük !...
+++++
Velhasılı ben
Mutlu bir yüz göremedim bu kentin yorgun kaldırımların da gezerken
Onlardan biri de bendim işte aynı kaldırımları bölüşen
Benim derdim sanaydı yalnız sana,
Hala sus çığlıklarımı anlamak istemeyen
Bir kurtulabilsem sayende ki şu gürültücü sessizliğimin elinden
Daha da pozitif soluklanacaktır yüreğim muhtemelen…
+++++
Düş çalacağım;
Son çare olarak düş çalacağım mazimden bir parça kendime
Öyle bir düş çalacağım ki rengi onun en en toz pembe !
Anlatacağım bu düşlerin öyküsünü yoldan geçen tüm asık yüzlere
Anlatacağım, öyle ki hem de,
Benden çıkıp pembeleşinceye kadar onların kendi yüreklerinde…




İ. HAKKI GÜRCANOK
==================
===K Ö Y C E Ğ İ Z===
===O5 / O3 /2019=====