Nasıl kötü acıttın, bir bilsen şu canımı
Bundan böyle adını, asla anmayacağım.
Sanki çekiverdiler, damarımdan kanımı
Uğrunda ah vah edip, zerre yanmayacağım.

Yüzükte başka isim, yürekteki bir başka
Nasıl düştün bilemem, böyle olumsuz aşka
Sevmiyordun madem ki, bana deseydin keşke
Şimdi ne yaparsan yap, sana dönmeyeceğim.

Ardım sıra bakarak, kara bağlıyormuşsun
Taşlara kafa vurup, yürek dağlıyormuşsun
Ben ne yaptım diyerek, duydum ağlıyormuşsun
Senin hiç bir sözüne, artık kanmayacağım.

Bizim evimiz buzdan, yoktur evrende eşi
Tanımayan göremez yürekteki ateşi
Senin özün riyakar, ağlatırsın güneşi
Yanan volkan gibiyim, ama sönmeyeceğim.

Şimdi olan aklımız, o zamanlar olsaydı
Ahımı alır mıydın, aşkın kalbe dolsaydı
Böyle çile çekmeden, Allah canım alsaydı
Son pişmanlık faydasız, pusup sinmeyeceğim.

Leyla yapma diyerek, hiç yalvarma boşuna
Bunları ben yapsaydım, gider miydi hoşuna
Olanlar oldu artık, geldik sonun başına
Senin yalan gemine, ölsem binmeyeceğim.

Leyla İnan
(İstanbul - 26.02.2019 - 15.45

Şiirime buğulu sesiyle can veren canım arkadaşım Dr. Semra Güvenç’e çok teşekkür ederim.