İŞTE HAYATIMIZ

Bir umutla yazıldın ilkokula,
Başladın derslerine çalışmaya.
Onlarca akranının arasından,
Başarıyla mezun oldun okulundan.

Daha sonra başladı bir macera,
Belki de gurbete çıktın ilk defa.
Gözünde tütse de baba ocağı,
Öğretmenlik arzun ağır bastı.

Alınca eline atama emrini,
Doğruca görev yerine gittin.
Yaşadığın bunca zorluğa rağmen
Kimseye ‘’Eyvallah’’ etmedin.

Vardın bir sonbahar ayında,
Uzaklardaki bir köy okuluna.
Ne varsa hali hazırda,
Sitem etmeden yöre halkına,
Göreve başladın şevkle, aşkla.

Yıllarca çalıştın bilmediğin yerlerde,
Diploma verdin yüzlerce talebeye.
Kimi gitti yüksek mekteplere,
Kimi de oldu inşaatlarda amele.

Zamanla istedin bir şehir mektebini,
Yine de unutamadın ilk görev yerini,
Yıllar su gibi akıp geçerken,
Saçlarına aklar düştü erkenden.

Düşünmeye başladın emekliliği,
Verdin zamanı gelince dilekçeği.
Biraz da yaşlandın işin gerçeği,
Zaten; ömür dediğin de ne ki?

Yaşın ilerledi dayandın altmışa
Köroğlu ayvaz, kaldın baş başa
Yıllar ne de çabuk geldi geçti
Öğretmenim sen çok yaşa...
Salih KOÇ
24 Kasım 2018/Büyükçekmece