Gönül bahçeme gir ,gülleri topla,
Yetmez mi içimi inleten sızı...

Kalbime saplanan nazlı bakışlar,
Bağladı maziye her ikimizi...

Gönül ’e mülk olmuş sevgi sökülmez,
Titrer yüreğimde o güzel mazi...

Buseler buharla uçuyor sanma,
Hala gözlerimde titriyor izi...

Mecalim kalmadı arasam seni,
Kavuştursa Rabbim ellerimizi...

Rabbimin dediği olur elbette,
Biz sade söyleriz dileğimizi...

Hayat; bitmez ırmak akıp gidecek,
Ne zaman asarız eleğimizi...

Sebeplere sarıl; yalvar Mevlaya,
Daim etsin Rabbim emeğimizi...

Allah’ın verdiği kısmet ne ise,
Ne zaman koklarız çiçeğimizi...

Boynumuz eğridir haktan gelene,
Belki vuslat tutar yüreğimizi...

Gönlünü ferah tut,Mevlaya dayan,
Muhtaç etme ya Rab namerde bizi...

Muhtaç kapıları kapansın artık,
Mevlaya sunalım biz sevgimizi...

Musa DOĞRUER(Teslimi)
26 ocak 2016