Ozan arif derken hasta
Ecel geldi sıraladı
Dönülmez gidişin usta
Ruhumuzu paraladı

Ödenmez ülkü de hakkın
Biz sineriz sanma sakın
Ellere el dedik lakin
Gardaş derin yaraladı

Hazan der bu mu hakçası
yogudu malı akçeşi
Kurusun beyin bahçesi
Bizi bizden araladı
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Ölen sevgi ölen insan
Kaç Kâbe yıkıldı dersin
Allah Allah diyenlere
Allah akıl fikir versin
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Üzülme sen ozan arif
Mum dibine ışık vermez
Sana bölüçü diyenler
Kendi pisliğini görmez

Başbugun turan tezinden
Dönmedik ülkü sözünden
Bir kaç devşirme yüzünden
Türk türkünen cenge girmez

Tavşan geçerken yamacı
Erkekten erkek ti bacı
Maksat makam mevki hacı
Yal yiyen it boşa ürmez

Hazanım olmadım gafil
Özüme yaratan kefil
Beka beka diyen sefil
Siyasete aklı ermez