Dağlardan şehirlere bakmayı seviyorum..
Esas gücün kimde olduğunu hatırlatıyor
Dünyadan uzak hakka yakın.
Allahu Ekber......

SEYİR

Ben dağların tenine kokusuna meftunum...
Kayalıklar kıskanır rüzgarlarla dansımı.
Tırmandıkça tırmanır yanar tutuşur kanım
Yorgun düşene kadar kullanırım şansımı

Nerde bir pınar görsem içerim kana kana
Bayırlardan uçarak , nehirlerde coşarım
Topraktır sarmalayan yüce şefkatli ana
Ben ki bu mutlulukla ne diyarlar aşarım

Patikalar benimdir kırlar ovalar benim
Her ağaç gölgesinde, gizlenen kelimeler
Dikenler acıtsa da çocuklar gibi şenim
Kulağımda gün boyu huzur veren nağmeler

Aşağıda bir telaş , sarmış tüm benlikleri
Gözden kaybolur şehir bilirim ki Hak yakın
Oyalanıp dururken kaybolmuş kimlikleri
Zaman hızla ilerler vaktim çok sanma sakın

Dönüp bakarım bazen geride kalanlara
Uyduruk kahpe düzen keşmekeş insanoğlu
Yürek huzur bulmuşsa inanmaz yalanlara
Bazen uzaklaşmaktır bunun en güzel yolu

İhtiras veba gibi esir almış tenleri
Yağmur yağsa ne olur rüzgar esse ne çıkar
Nuh’un gemisi olsa indirir yelkenleri
Nasılsa herşey mübah ne edep var ne de ar

Bastığın her yer kayar ayakların altından
Bir dal arar ellerin bil ki tutunmak için
Öyle yüce bir yer ki Yaradanın katından
Dualardır tek çare sorulmaz nasıl niçin.

Zaman bas bas bağırır her saniye her saat
Yamaçlardan gelir ses tüm evreni kuşatır
Birden kuşlar kaybolur kanat çırpar hakikat
Sahibin varlığını dil susar yol anlatır.
Selma Çanakçıoğlu 1 Şubat 2019