Ben şair değilim
Sadece yazan kalemim
Duyguları, düşünceleri, hayatın bize kattığı sürgün yolculuğun,
Küçücük sözlerle anlamı olmayı ifade edenim.
Ne hissettiysem kimin üzüntüsüne ortak olduysam.
Kalabalığın içindeki yalnızlığa şahit olup
Boşlukta boğulduğunu anladığımda
Kendimi onun yerine koyup acı duyduysam.
Belkide ondan çok daha fazla yıpranıp parçalanıyorsam.
Onları dile getirdim

Ben şair değilim annemin ilk kızı,
Güzel yüreğiyim

İnsanları sevmeyi onlara değer vermeyi,
"Ne ekersem onu biçerim "kelimesini.
Asil duruşu, minnetsiz tavrı ,sert bakışı ondan öğrendim.
Kavgada susmayı, yeri geldiğinde konuşmayı,
Düşene gülmemeyi bir gün başına gelebileceğini
"Üç yutkun bir konuş" sözlerini
"Her lafa maydanoz olmamayı ",kırılınca zorda olsa gülmeyi,
Öfkelenince sakin kalmayı ,ortalığı kırıp dağıtmamayı,
Sağ duyulu kişiliğe sahip olmayı
"Keskin sirkenin küpüne zarar olduğunu",
"Söz gümüş sukut altın" değerini idrak ettiren annemdi benim.

Ben şair değilim,
Babamın göz bebeğiydim.

Bana kişiliğimi veren,
Onurlu başım dik olarak yetiştiren,
Heybemdeki bir lokmayı başkalarıyla bölüştürmemi öğreten,
"Komşun aç iken sen uyuyamazsın" diyen,
Sıkıntılı darda olana kucak aç
"Kul bilmezse allah bilir",sen doğruluğu seç
Sözleriyle terbiye veren,
Hiç kimse için kötü düşünme diyen
Taş ile vurmak isteyene sen canın yansa da ekmekle karşılık ver
Sakın hiddete kapılıp yanlışa düşme, nefsin kurbanı olma,
Senden çok daha kötüleri olabilir hayatta,
"Özenme Kınama"
İbret al ders çıkart diye nasihat veren

"Babamın kızıyım".

Ben şair değilim
Eskilere kulak veririm toprağım özüm kıymetlidir benim
Yoğrulmuş hamurum,dürüst kişilikle
Ta çocukken işlemiş atalarımızın sözleri kulaklarımıza küpe.
Yer etmiş söylenen sözler ibret alalım diye.
Şimdilerde bunlar sermayem
Kıssadan hisseler ,alınan terbiyeler örf adetler.

Dedim ya ben şair değilim.

Duyguyla yetiştirildim sevgiyle büyütüldüm,
Yeri geldi amansız ağladım ,yeri geldi zamansız güldüm,
Keskin kılıcın işlediği ilahi adalete gayri yetmedi gücüm
Ama hep insan olabilme yolunda iz sürdüm
"Kefenimin cebi yok ne ekersem onu biçerim"
Varlığa da, yokluğa da, sevene de, sevmeyene de, eyvallah derim

Ben şair değilim özüm sözüm bir benim,
Başıma gelene de, gelmeyene de hamt edenim,
Kıyaslamayın başkalarıyla öyle ihtişamlı değilim
Fakir ruhum, sabır yoldaşım, aç gözlü değil gözlerim
Tek sermayem dostluğum, birde kocaman sevgim
İnanırım her şeye, bir tarafım hep saftır benim
Ama kızınca öfkelenince ise deli tarafımı çıkartmayın derim
Yufkadır yüreğim, üzgündür hislerim.
Ağlamayı yastığa,Gülmeyi dudaklarıma miras bırakmış
Ben sadece,
Duygularımın dilencisiyim

aleyna ırmak 22:11:2012 02:10